Περίληψη
Η Ψαλτική ακολουθεί από τα τέλη του 19ου αιώνα μια θεωρία της κλίμακας που καθιέρωσε η Μουσική Επιτροπή του 1881 υπό το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Οι τονομετρικές αναλύσεις δείχνουν ότι η πράξη και η θεωρία μόλις και μετά βίας συμπίπτουν και ότι η τελευταία θα πρέπει να θεωρείται ως ένας απλός οδηγός για τους ψάλτες και όχι μια δεσμευτική διαδικασία. Υπογραμμίζονται οι δομικές διαφορές μεταξύ της κλίμακας της Πρώτης και της Δεύτερης Μεταρρύθμισης του 19ου αιώνα. Μια σειρά από σύντομα παραδείγματα – από Λιβανέζους αλλά και Έλληνες ψάλτες – καταδεικνύουν τις διαφορές μεταξύ θεωρίας και πράξης. Παρέχονται επεξηγήσεις για το ρόλο της ετεροφωνίας στην Ψαλτική καθώς και παράδειγμα ανακατασκευής βυζαντινής χορωδίας. Συμπερασματικά, ο ομιλητής δείχνει πώς οι πρόσφατες τάσεις στη θεωρία της Ψαλτικής τείνουν να συμφιλιώσουν ακόμη περισσότερο την Ψαλτική με τις θεωρίες της κλίμακας της (κλασικής) δυτικής μουσικής, σε βάρος της, όπως αναφέρεται στο κείμενο της Μουσικής Επιτροπής του 1883, «Ανατολίτικης" ρίζας της.
No comments:
Post a Comment