Αποστολόπουλος Θωμάς, Πεδία παραγωγής της θεωρητικής ορολογίας της Ψαλτικής
Περίληψη. Η Βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική (Ψαλτική) είναι ένα ανεξάρτητο, ολοκληρωμένο μουσικό σύστημα σε μαθησιακό επίπεδο και έχει ένα πλούσιο αριθμό όρων κάτω από τους οποίους περιγράφει
θεωρητικά την ιδιαίτερη ταυτότητα και υποστηρίζει τη διδακτική μέθοδο τόσο των θεωρητικών χαρακτηριστικών όσο και της σημειογραφίας.Η ορολογία αυτή έχει βαθιές ρίζες στην αρχαία ελληνική θεωρία. Κατά καιρούς, έχει επηρεαστεί από άλλες παραδόσεις, αλλά είναι κυρίως δικό της προϊόν. Η παραγωγή αυτή διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια της μακράς παρουσίας της Ψαλτικής, καθώς η τελευταία παρήγαγε σταδιακά το ρεπερτόριο, τις μορφές, τη σημειογραφία, το τελετουργικό, τα χειρόγραφα και τις διδακτικές πρακτικές της, πάντα στην ελληνική γλώσσα.
Η παρούσα εργασία επιχειρεί να προσδιορίσει τα αρχέγονα μοντέλα παραγωγής των θεωρητικών όρων της Θεωρίας της Ψαλτικής σε όλο το χρονικό εύρος, μοντέλα που αντανακλούν μια ακόμη πτυχή της συνεχούς αλληλεπίδρασης με την κοσμική μουσική, τις οργανικές πρακτικές, με τα κυρίαρχα (κατά καιρούς) μοντέλα διδασκαλίας, με τις ιστορικές εναλλαγές ακμής και παρακμής και, κυρίως, με την εκτέλεση της Ψαλτικής ως φωνητικής και μονοφωνικής μουσικής.
Τέλος, φαίνεται να είναι σωστό ότι η ελληνική θεωρία είναι ένα μακρόχρονο και ενιαίο σώμα με ισχυρή δυναμική προς άλλους πολιτισμούς και -ˇφυσικά-ˇ- ζωντανή στην πράξη μέχρι σήμερα, όπως και τα Ψαλτικά.
No comments:
Post a Comment