Περίληψη
Δεδομένου ὅτι ἡ ψαλτικὴ φωνὴ διαφέρει ἀπὸ τὴν φωνὴ τῆς προφορικῆς ὁμιλίας, ὅπως ἔχει δειχθεῖ σὲ προηγούμενες ἔρευνες, ἔχει ἰδιαίτερη σημασία νὰ περιγραφοῦν τὰ ἰδιαίτερα χαρακτηριστικὰ της καθὼς αὐτὰ ὑποστηρίζουν οὐσιαστικὰ τὴν φωνὴ ὅταν ψάλλη. Φωνητικὰ χαρακτηριστικὰ ὅπως, ἡ σταθερότητα τοῦ τόνου κατὰ τὴν παγγελία ἑνὸς συγκεκριμένου φθόγγου, ἡ φωνητικὴ ἔκταση, δηλαδὴ ἡ περιοχή συχνοτήτων, μέσα στὴν ὁποία μπορεῖ νὰ ψάλλη ὁ ἱεροψάλτης, τὸ φωνητικὸ ἠχόχρωμα καὶ οἱ μεταβολές του, καθὼς καὶ ὁ ἔλεγχος τῶν φωνηέντων καὶ τῆς δυναμικῆς τῆς φωνῆς του, εἶναι ὡρισμένες ἀπὸ τὶς φωνητικὲς προϋποθέσεις καὶ δυνατότητες τοῦ ἱεροψάλτη προκειμένου νὰ ψάλλη διατηρῶντας τὸν πλήρη ἔλεγχο τῆς φωνῆς του στὸ Βυζαντινὸ μέλος. Ἄμεση συνέπεια αὐτοῦ τοῦ γεγονότος εἶναι ἡ βελτιωμένη δυνατότητα στὴν καλλιτεχνικὴ ἔκφραση, ἀπὸ τὴν ὁποία, ὡς γνωστὸν, χαρακτηρίζεται ἕνα ὑψηλῆς ἀπόδοσης Βυζαντινὸ μέλος. Σὲ αὐτὴν τὴν μελέτη περιγράφονται τὰ σημαντικότερα φωνητικὰ χαρακτηριστικὰ καθὼς καὶ ἡ σχέση τους μὲ τὴν φωνητικὴ ἀπόδοση τοῦ μέλους.
No comments:
Post a Comment