Η παρούσα εργασία προσπαθεί καταγράφοντας το έργο και την γενικώτερη προσφορά του Γερμανού Νέων Πατρών, να αναδείξει την συμβολή του στην Ψαλτική Τέχνη. Αναφέρεται, δηλαδή στη μεγάλη και πολυσχιδή αυτή προσωπικότητα, εξετάζοντας την πορεία της ζωής του, φωτίζοντας αμφιλεγόμενους σταθμούς της μουσικής και εκκλησιαστικής του σταδιοδρομίας και παρουσιάζοντας το μέγεθος και την αξία του έργου του, καθώς και την επιρροή που άσκησε στη μετέπειτα εξέλιξη και πορεία της ψαλτικής τέχνης. Η εξέταση πραγματοποιήθηκε σε τέσσερα επίπεδα. Διερευνήθηκαν: Α) Η βιογραφία του Γερμανού Νέων Πατρών, του μελωδού και η μουσικο-εκκλησιαστική σταδιοδρομία του, Β) Η εργογραφία του Γερμανού (μελοποιήσεις) σε όλα τα είδη της εκκλησιαστικής μελοποιίας, Γ) Η αποτίμηση του έργου του Γερμανού και η επιρροή που άσκησε στους μεταγενέστερους μελοποιούς, Δ) Η συμβολή του Γερμανού στη μελοποίηση των κοινωνικών ύμνων.Ταξιδεύοντας μέσα από τις μελωδικές θέσεις και αναζητώντας οτιδήποτε καινοφανές και ιδιαίτερο θα μπορούσε να μας προσφέρει μία τόσο σπουδαία προσωπικότητα, η εργασία παρουσιάζει, όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένα όλα τα έργα του Γερμανού, σε όλα τα είδη της εκκλησιαστικής μελοποιίας. Αναφέρονται όλοι οι μελουργοί, των οποίων έργα εξήγησε, καλλώπισε και συνέτμησε ο Γερμανός. Επίσης, αναφέρονται οι μελοποιοί, οι οποίοι ασχολήθηκαν με το έργο του Γερμανού εξηγώντας, καλλωπίζοντας και συντέμνοντας συνθέσεις του. Επίσης, παρουσιάζεται το έργο και η προσφορά του Γερμανού στη μελοποίηση των κοινωνικών ύμνων και γενικώτερα των παπαδικών εκκλησιαστικών μελών και εμφανίζονται για πρώτη φορά οι ιδιαίτερες μουσικές θέσεις του Γερμανού στη μελοποίηση των κοινωνικών ύμνων, με αναλυτική παρουσίαση σε βυζαντινή σημειογραφία. Τέλος, γίνεται προσπάθεια ανάδειξης της συμβολής του Γερμανού στη μελοποίηση των κοινωνικών ύμνων, με συγκριτικές παρουσιάσεις που καταδεικνύουν το έργο και την αξία του μελοποιού.Συμπερασματικά ο Γερμανός αποδύεται στο έργο μελέτης και ανανέωσης της παράδοσης με μια διαφορετική ματιά, με σκοπό την σταθεροποίηση του ψαλτικού ύφους της θείας λατρείας, κάτω από τον μανδύα της σπουδαίας παρακαταθήκης αλλά και των σύγχρονων ανανεωτικών τάσεων. Το πιο σημαντικό από τα έργα του είναι η μελοποίηση κατά νέο τρόπο και κατά το καλοφωνικό είδος του παλαιού στιχηραρίου. Ο ζήλος και η αγάπη του για την ιερή τέχνη της μουσικής και η προσφορά του σ’ αυτή τον κατατάσσουν δεύτερο, κατά χρονολογική σειρά, μεγάλο μουσικό της εποχής του μαζί με τους Παναγιώτη Χρυσάφη τόν νέο, Μπαλάσιο ιερέα και νομοφύλακα και Πέτρο Μπερεκέτη τον μελωδό.
No comments:
Post a Comment